ارائه برنامه راهبردی بهره وری مصرف آب در کشور به منظور سازگاری با تغییراقلیم

یکی از مهم‌ترین مباحث و چالش‌های پیش روی بشر در قرن ۲۱ پدیده تغییر اقلیم و اثرات آن بر افزایش دما و مقدار مصرف بهره وری آب می‌باشد. این پدیده به دلیل افزایش میزان گازهای گلخانه‌ای بعد از انقلاب صنعتی آغاز شده به گونه‌ای که دمای جو کره زمین از آغاز انقلاب صنعتی تاکنون حدود ۱ درجه سلسیوس افزایش یافته است. این افزایش دما باعث تغییرات در دیگر متغیرهای اقلیمی شده و در دهه‌های اخیر اثرات مختلفی را بر سیستم‌هایی که با واسطه و یا بدون واسطه با جو کره زمین در ارتباط هستند گذاشته است. بنابراین می‌بایست برای هر منطقه به اقدامات مختلف جهت کاهش گازهای گلخانه‌ای و راه‌کارهای سازگاری با تغییر اقلیم مبادرت ورزید. در پژوهش حاضر با شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از منابع آب در کشور تحلیل و اولویت‌بندی آن‌ها با مدل SOWT و همچنین وزن دهی با مدل ANP بهترین راهبرد ملی برای بهره وری مصرف آب و سازگاری با تغییر اقلیم تعیین شد که بر اساس نتایج حاصل می‌توان به دو الگو اشاره نمود. الگوی شماره 1 با عنوان «کنترل، کاهش و حذف تدریجی منابع بهره‌ وری مصرف آب ناپایدار و ناسالم» و الگوی شماره 2 «مدیریت، بهبود و افزایش بهره وری مصرف آب پایدار» موجب پایدارسازی نظام توسعه بهره ‌وری مصرف آب در کشور به منظور سازگاری با تغییر اقلیم در دو بازه میان مدت و بلند مدت خواهد شد.